Zwolnienie chorobowe (norw. sykemelding) to świadczenie mające na celu zrekompensować utratę dochodu w Norwegii, wynikającą z choroby bądź urazu. Kto może otrzymać zasiłek? Jaka jest jego wysokość? Jak ubiegać się o przyznanie świadczenia? Odpowiedzi na te pytania przedstawiamy w poniższym artykule.
Zwolnienie chorobowe w Norwegii
Aby móc ubiegać się o wypłatę zasiłku chorobowego konieczne jest spełnianie określonych warunków, takich jak:
- bycie niezdolnym do pracy z powodu złego stanu zdrowia,
- przynależność do państwowego systemu ubezpieczeń zdrowotnych,
- osiąganie udokumentowanego dochodu w wysokości 1/2 podstawy G
- bycie zatrudnionym przez okres minimum 4 tygodni przed przejściem na zasiłek chorobowy.
Zasiłek chorobowy może być przyznany na maksymalny okres 52 tygodni i wypłacany jest od pierwszego dnia nieobecności w pracy z powodu choroby.
Niezdolność do pracy – zwolnienie od lekarza
Niezdolność do pracy może być potwierdzona przez lekarza, który wystawia zwolnienie w trzech wersjach – dla chorego, dla pracodawcy i dla NAV. Przez pierwsze 16 dni kalendarzowych obowiązek wypłaty zasiłku chorobowego spoczywa na pracodawcy, następnie wypłatę przejmuje NAV.
Niezdolność do pracy – oświadczenie własne
Niezdolność do pracy może być potwierdzona również oświadczeniem własnym (norw. egenmelding), bez konieczności przedstawiania pracodawcy zwolnienia lekarskiego. Przedłożenie oświadczenia własnego możliwe jest dopiero po 2 miesiącach pracy u danego pracodawcy. Samo zwolnienie można zaś stosować na okres do 16 dni kalendarzowych z zastrzeżeniem, że po 3 dniach pracodawca może wymagać od pracownika okazania zwolnienia od lekarza. Dodatkowo, oświadczenie własne można przedłożyć do czterech razy w ciągu roku.
Wysokość zasiłku chorobowego
Kwota zasiłku chorobowego wyliczana jest na podstawie ostatnich 4 tygodni okresu zatrudnienia lub ostatnich 3 miesięcy jeżeli dochód jest zróżnicowany. W zależności od otrzymanego zwolnienia zasiłek wynosi od 20 % do 100 % wysokości tych dochodów.