Zasiłek rodzicielski (norw. foreldrepenger) to świadczenie skierowane do świeżo upieczonych rodziców. Stanowi ono źródło utrzymania par, którym urodziło się dziecko bądź które zaadaptowały dziecko. Komu i na jakich warunkach przysługuje zasiłek rodzicielski? Ile wynosi? Przedłożenia jakich dokumentów wymaga? Szczegółowe informacje o zasiłku przedstawiamy w poniższym artykule.
Zasiłek rodzicielski w Norwegii
Foreldrepenger – zasiłek rodzicielski wypłacany jest w celu zabezpieczenia dochodów rodziców po urodzeniu lub adopcji dziecka. Za wypłatę świadczenia odpowiedzialny jest NAV, norweski Urząd Pracy i Polityki Socjalnej.
Warunki przyznania zasiłku rodzicielskiego
Zasiłek przysługuje matce, ojcu lub obojgu rodzicom dziecka, którzy:
- pracowali w ciągu ostatnich 10 miesięcy przez co najmniej pół roku,
- osiągnęli dochody na poziomie do najmniej 50 % G .
W przypadku, gdy matce przyznana została jednorazowa zapomoga z tytułu urodzenia dziecka (norw. engangsstønad), nie ma ona prawa do zasiłku rodzicielskiego.
Czas pobierania zasiłku
Świeżo upieczeni rodzice mogą pobierać zasiłek przez:
- 59 tygodni przy pobieraniu 80% świadczenia,
- 49 tygodni przy pobieraniu 100 % świadczenia.
Wysokość zasiłku rodzicielskiego
Wysokość zasiłku przysługującego rodzicom zależy od ich dochodów. Do podstawy dochodu brutto, wynikającego ze stosunku pracy, zalicza się też dochód ze świadczeń:
- chorobowego – sykepenger,
- dla bezrobotnych – dagpenger,
- pielęgnacyjnego – pleiepenger,
- szkoleniowego – opplæringspenger,
- rehabilitacyjnego – arbeidsavklaringspenger.
Niezbędna dokumentacja dla NAV
Do wniosku o zasiłek rodzicielski należy dołączyć:
- akt urodzenia dziecka – na druku unijnym lub przetłumaczony na język norweski lub angielski, wymagany jeśli dziecko już się urodziło,
- pozwolenie na pobyt rodziców dziecka,
- dokumenty od pracodawcy potwierdzające stosunek pracy – umowę i paski wypłaty.
Okres macierzyński, tacierzyński i wspólny
Okres pobierania urlopu macierzyńskiego przez matkę rozpoczyna się najpóźniej na 3 tygodnie przed planowanym porodem, a najwcześniej w 26 tygodniu ciąży . Pierwsze 6 tygodni od urodzenia dziecka zarezerwowane są wyłącznie dla matki i wchodzą one w skład 15-tygodniowego zasiłku macierzyńskiego (norw. mødrekvote). Pozostałych 9 tygodni matka może wykorzystać od razu lub później. Po upływie 6 tygodni zasiłku macierzyńskiego, ojcu przysługuje zasiłek tacierzyński (norw. pappapermisjon), który może on otrzymywać 15 tygodni 100% płatne lub 18 tygodni 80% płatne. Okres wspólny (norw. fellesperiode), trwający 16 tygodni ze 100 % stawki zasiłku lub 26 tygodni z 80 % stawki. Rodzice mogą podzielić się przysługującą im pulą tygodni bądź tylko jeden z nich może pobierać w tym czasie zasiłek. W trakcie okresu wspólnego, kiedy ojciec pobiera zasiłek rodzicielski, matka zobowiązana jest do powrotu pracy na 75% etatu lub więcej, uczęszczania do szkoły albo bycia niezdolną do samodzielnej opieki, na przykład z powodu choroby. Taki sam warunek obowiązuje, gdy to matka pobiera zasiłek.
Zasady odroczenia okresu pobierania zasiłku
W określonych sytuacjach okres pobierania zasiłku rodzicielskiego może zostać odroczony. Należą do nich:
- urlop wypoczynkowy – po jego zakończeniu należy niezwłocznie rozpocząć pozostałą część okresu zasiłkowego,
- praca w pełnym wymiarze – okres pracy na pełny etat musi zostać udokumentowany poprzez zawarcie pisemnej umowy z pracodawcą.
- choroba – skutkująca koniecznością pomocy osób innych lub hospitalizacji, udokumentowana zaświadczeniem lekarskim.
Jednocześnie należy pamiętać, aby zasiłek rodzicielski pobrać w ciągu trzech lat od porodu lub przejęcia opieki nad dzieckiem.
Gdy o świadczenie matka / ojciec przebywający na terenie Norwegii:
- Pozwolenie na pobyt i pracę w Norwegii
- Karta ciążowa
- Umowa o pracę
- Rozliczenie roczne
- Ostatnie odcinki z wypłaty
- Zaświadczenie od lekarza/ położnej potwierdzające wiek ciąży / akt urodzenia dziecka
* Wniosek można składać / otrzymać świadczenie najwcześniej na 12 tygodni przed terminem a najpóźniej 3 tygodnie przed terminem
Gdy starasz się o świadczenie, gdy matka dziecka przebywa na terenie Polski i nie wypracowała prawa do świadczenia na terenie Norwegii
- Pozwolenie na pobyt i pracę w Norwegii
- Umowa o pracę osoby składającej wniosek
- Akt małżeństwa na druku unijnym lub tłumaczony
- Zaświadczenie o wspólnym zameldowaniu z żoną i dzieckiem tłumaczone na język angielski lub norweski
- Umowa o pracę żony tłumaczona na język angielski lub norweski
- Zaświadczenie od pracodawcy żony z informacją na jaką wysokość etatu jest zatrudniona, na jaki okres oraz czy ma zaplanowany urlop. tłumaczona na język angielski lub norweski
- Zaświadczenie z ZUS /KRUS o niepobieraniu świadczeń na terenie polski
- Akt urodzenia dziecka na druku unijnym lub tłumaczony
INFORMACJE
- Numery personalne
- Numer telefonu
- Adres norweski
- Data porodu
- Informacje na temat zatrudnienia
- Data rozpoczęcia pobierania świadczenia