Polacy, stanowiący liczną grupę imigrantów w Norwegii, podejmują w niej szereg różnych prac. W większości przypadków, do ich wykonywania koniczne jest uznanie zdobytego w Polsce wykształcenia lub kwalifikacji zawodowych. Na czym polega wspomniane uznanie? W jakich zawodach jest potrzebne? Jak j uzyskać? O tym poniżej!
Zawody regulowane i nieregulowane
Konieczność nostryfikacji, czyli zdobycia uznania zagranicznego wykształcenia zawodowego zależy od zawodu, w jakim dana osoba zamierza pracować i w jakim posiada kwalifikacje. I tak, zawody w Norwegii można podzielić na dwie grupy:
- zawody regulowane, wymagające zdobycia autoryzacji (profesjonsgodkjenning), w tym lekarz, farmaceuta, pielęgniarka, elektryk, instalator, nauczyciel, adwokat księgowy,
- zawody nieregulowane, niewymagające zdobycia autoryzacji.
Procedura uznania kwalifikacji
Pełna lista zawodów regulowanych dostępna jest na stronie NOKAT, norweskiego Urzędu ds.
Jakości i Uznawania Wykształcenia. W przypadku, gdy wykonywany przez daną osobę zawód znajduje się na liście zawodów regulowanych, konieczne jest zgłoszenie się do właściwego dla zawodu urzędu i uzyskanie uznania. W tym celu należy dostarczyć następujące dokumenty:
- wypełniony wniosek o uznanie,
- kserokopia dowodu osobistego lub paszportu,
- kserokopia kwalifikacji akademickich lub zawodowych,
- zaświadczenie o dobrym stanie zdrowia (badania wykonanie maksymalnie 3 mies. wcześniej).
Zmiany w systemie uznania kwalifikacji
Sporym udogodnieniem dla osób posiadających wykształcenie z Polski i Niemiec, planujących podjęcie pracy w Norwegii, było wprowadzenie zmian do systemu uznania kwalifikacji. W maju 2017 roku czasochłonny i zarezerwowany dla osób z wyższym wykształceniem proces, został znacznie uproszczony. Dzięki niemu, osoby podejmujące pracę w Norwegii, mogą w łatwy sposób udokumentować wykształcenie i zdobyte kwalifikacje, co pomoże im w zdobyciu lepszej pracy.
Ze zmian w systemie skorzystać mogą przedstawiciele takich zawodów jak: hydraulik, cieśla, betoniarz, fryzjer, wędliniarz, murarz, stolarz, szklarz, tapicer, mechanik, monter maszyn i urządzeń przemysłowych.
Do uznania wykształcenia z Polski konieczne jest, by odpowiadało ono poziomem i liczbą lat średniemu norweskiemu wykształceniu zawodowemu.
WYMAGANE DOKUMENTY
Zwracamy uwagę, że za posługiwanie się fałszywymi dokumentami zostanie złożone zawiadomienie o przestępstwie.
Zasadnicza Szkoła Zawodowa:
- Świadectwo ukończenia szkoły zasadniczej
- Dyplom uzyskania tytułu zawodowego
- Dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe
- Świadectwo czeladnicze
Technikum
- Świadectwo ukończenia technikum (technikum zawodowego)
- Dyplom uzyskania tytułu zawodowego
- Dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe w zawodzie nauczanym na poziomie technika.
- Świadectwo ukończenia technikum (technikum zawodowego, uzupełniającego)
- Świadectwo dojrzałości technikum
Szkoła Policealna
- Dyplom uzyskania tytułu zawodowego
- Dyplom potwierdzający kwalifikacje zawodowe.
- Świadectwo ukończenia szkoły policealnej.
Dokumenty muszą być w języku norweskim lub angielskim i przetłumaczone za pośrednictwem tłumacza przysięgłego.