Skip to main content

Pracując i mieszkając przez jakiś czas za granicą, dorabiasz się określonego majątku. Nie zawsze jednak chcesz spędzić resztę życia poza Polską i z tego powodu prędzej czy później zechcesz wrócić do ojczyzny. Nie inaczej jest w przypadku emigracji nad fiordy. Mienie przesiedleńcze z Norwegii do Polski pozwala Ci znacząco zaoszczędzić na transporcie prywatnych rzeczy. Na czym to polega?

 

Mienie przesiedleńcze z Norwegii – jak to zrobić?

 

Największą korzyścią jest fakt, że dzięki temu rozwiązaniu nie będziesz musiał płacić cła na granicy. Jest to ogromna oszczędność, szczególnie w przypadku przewozu samochodu przez granicę. Jako mienie przesiedleńcze z Norwegii kwalifikowane są następujące rzeczy:

  • majątek ruchomy gospodarstwa domowego (czyli rzeczy osobiste, umeblowanie, a także pozostałe wyposażenie na użytek własny);
  • rowery, motocykle, samochody, łodzie wycieczkowe, przyczepy campingowe, a także prywatne samoloty;
  • dobytek gospodarstwa domowego, w tym zwierzęta domowe i użytkowe, a także rzeczy niezbędne do wykonywania zawodu lub rzemiosła.

 

Warunki kwalifikowania mienia przesiedleńczego

 

Powyższy majątek możesz przewieźć przez granicę, nie płacąc od niego cła. Wystarczy złożyć odpowiednie zgłoszenie celne o dopuszczenie towarów do obrotu bez oclenia. Musisz jednak spełnić kilka warunków, aby Twój dobytek został zakwalifikowany jako mienie przesiedleńcze z Norwegii. Należą do nich przede wszystkim:

  • rzeczy muszą być Twoją własnością przez przynajmniej 6 miesięcy przed przeprowadzką. Przepisy mówią przy tym o “zwykłym miejscu zamieszkania”, czyli takim, w którym koncentrowało się Twoje życie prywatne i rodzinne;
  • Twój pobyt w Norwegii nie może trwać krócej, niż 12 miesięcy. Przy czym nie wystarczy sam fakt przebywania w danym miejscu. Musisz udokumentować, że mieszkałeś w tym kraju tak, jak jego obywatel;
  • rzeczy, które chcesz przewieźć przez granicę, muszą być użytkowane w taki sam sposób w Polsce, jak i w Norwegii. Oznacza to w praktyce, że nie możesz się ich pozbyć przynajmniej przez 12 miesięcy od momentu powrotu.

 

Jak udokumentować mienie przesiedleńcze z Norwegii?

 

Musisz pamiętać, że to na Tobie spoczywa ciężar udowodnienia wymaganego okresu własności mienia. W przypadku zakwalifikowania samochodu z Norwegii jako mienia przesiedleńczego nie ma z tym większego problemu, ponieważ wystarczy przedłożyć dowód rejestracyjny potwierdzający, że jesteś właścicielem auta przynajmniej przez 6 miesięcy. W pozostałych przypadkach nie jest to tak klarowne – chyba, że posiadasz dowód zakupu np. telewizora, mebli i innych rzeczy osobistych.

Poza faktem udokumentowania wymaganego okresu własności, musisz udowodnić, że na terenie Norwegii byłeś dłużej, niż 12 miesięcy. Najlepiej przedłożyć w tym celu jedną lub kilka umów o pracę. Mogą przydać się również inne dokumenty, takie jak: zaświadczenie z Urzędu Skarbowego o odprowadzaniu podatków przez nieprzerwany okres 12 miesięcy, a także comiesięczne rachunki telefoniczne opłacane przez wymagany okres.

 

Co jeszcze musisz wiedzieć?

 

Obowiązkowym warunkiem jest nieodstąpienie mienia przesiedleńczego w ciągu 12 miesięcy od daty powrotu do kraju. Warto mieć świadomość, że swój dobytek możesz przewozić partiami. Masz w sumie rok czasu na to, aby ściągnąć do kraju swój majątek, licząc od daty ustanowienia nowego adresu zamieszkania.

 

Nie wszystkie rzeczy podlegają jednak zwolnieniu z cła. Nie stosuje się go w odniesieniu do takiego mienia, jak:

  • wyroby alkoholowe i tytoniowe;
  • środki transportu na użytek firmowy;
  • towary z przeznaczeniem na wykonywanie zawodu, poza niezbędnym sprzętem.

 

W każdym innym przypadku możesz liczyć na to, że Twój dobytek zostanie zakwalifikowany jako mienie przesiedleńcze z Norwegii. Warto skorzystać z tego rozwiązania, dzięki któremu sporo zaoszczędzisz na ocleniu towarów. Pamiętaj jednak, że Twoim obowiązkiem jest zakończenie tzw. operacji tranzytowej. Polega to na zgłoszeniu w docelowym Urzędzie Celnym przewiezionych rzeczy. Dopiero po sfinalizowaniu wszystkich formalności, możesz bez obaw korzystać ze swoich rzeczy w nowym miejscu zamieszkania.