Skip to main content

Czasami zdarza się, że zachorowałeś i nie możesz pojawić się w miejscu pracy. Jak wówczas zgłosić swoją niezdolność do wykonywania obowiązków zawodowych? W Norwegii zrobisz to za pomocą egenmelding – czyli własnego oświadczenia o tym, że nie możesz przyjść do pracy z powodu choroby własnej lub dziecka, które nie ukończyło 12. roku życia.

 

Egenmelding – co to jest?

 

Egenmelding to nic innego, jak własne zgłoszenie nieobecności w pracy. Przesłanką do jego wykorzystania może być wyłącznie choroba Twoja lub Twojego dziecka, które nie ukończyło jeszcze 12. roku życia. Jest to o tyle wygodne rozwiązanie, że nie musisz przedkładać zwolnienia lekarskiego w celu udokumentowania choroby. Istnieją jednak pewne zasady, o których powinieneś pamiętać.

 

Egenmelding – zasady, o których musisz pamiętać

 

Podstawową zasadą, dzięki której nabywasz uprawnienia do egenmelding, jest staż pracy wynoszący przynajmniej 2 miesiące u konkretnego pracodawcy. Jeżeli miałeś jakiekolwiek przerwy w zatrudnieniu trwające dłużej, niż dwa tygodnie, okres nabycia uprawnienia do egenmelding naliczany jest od początku.

 

Egenmelding a ilość dni chorobowych

 

Zgłoszenie niezdolności do pracy na podstawie egenmelding obejmuje maksymalnie 3 dni kalendarzowe. Przy czym liczą się także dni wolne, święta, a także soboty i niedziele. Oświadczenie to obejmuje pierwszy pełny dzień nieobecności w pracy. Czyli np. nie możesz się na tej podstawie zwolnić w połowie dnia roboczego.

Po wykorzystaniu pełnych 3 dni kalendarzowych, kolejne egenmelding możesz zgłosić po upływie dopiero 16 dni kalendarzowych. Jeżeli jednak wykorzystałeś tylko jeden dzień roboczy, to masz prawo zgłosić oświadczenie własne o chorobie jeszcze na dwa dni w ciągu 16 dni kalendarzowych.

 

Ile razy możesz wykorzystać egenmelding w ciągu roku?

 

Norweskie przepisy są jednoznacznie, jeżeli chodzi o liczbę przysługujących Ci zwolnień własnych z powodu choroby. W ciągu 12 miesięcy kalendarzowych masz prawo złożyć egenmelding wyłącznie 4 razy. Przy czym oświadczenie na jeden dzień traktowane jest jako niezależny przypadek i wchodzi w powyższy limit. Regulacje te nie dotyczą jednak zwolnienia z powodu choroby dziecka poniżej 12. roku życia – te przypadki liczone są oddzielnie.

Nieco inne zasady dotyczą osób, które biorą udział w programie NAV polegającego na integracji życia zawodowego w tzw. “firmach IA”. Takim pracownikom przysługuje prawo do zwolnienia z 24 dni w ciągu 12 miesięcy, a także do 8 dni kalendarzowych (zamiast 3 dni) na cały okres choroby.

 

Szczególne zasady dotyczące zwolnień własnych

 

Pracodawca może odmówić pracownikowi zwolnień na podstawie egenmelding. Dotyczy to jednak wyłącznie uzasadnionych powodów, na podstawie których można przypuszczać, że pracownik nadużywa tego typu oświadczeń. Przy czym pracodawca musi poinformować zatrudnioną osobę o zaistniałym fakcie i dać mu możliwość do wyjaśnienia wszelkich wątpliwości.

 

Prawo chroni również pracodawcę w sporach pracowniczych. Może on wymagać zaświadczenia lekarskiego (norw. sykemelding) od swoich pracowników w sytuacji, gdy podejrzanie wielu z nich złożyło egenmelding w tym samym czasie lub w momencie najbardziej krytycznym dla firmy. Przesłanką do takiego żądania jest trwający spór z pracownikami. Takie rozwiązanie ma na celu uchronić pracodawcę przed nadużywaniem zgłoszenia o nieobecności w pracy podczas toczącego się konfliktu.