Co można odliczyć od podatku w Norwegii w 2019 roku? To pytanie nurtuje każdego Polaka, który na co dzień żyje i pracuje nad fiordami. Odpisy podatkowe będą się jednak od siebie różniły, decyduje zaś o tym bardzo wiele czynników. Dodatkowo część ulg się zmieniła, zaś rozliczenie za rok 2018 będzie ostatnim, w którym będzie można z nich skorzystać.
Co można odliczyć od podatku w Norwegii w 2019 roku?
To, co będzie można odliczyć od podatku w Norwegii w 2019 roku uzależnione jest od wielu czynników. Wszystko zależy od statusu danej osoby, czasu przebywania na terenie Królestwa, a nawet średniorocznego wymiaru pracy.
Status pendler 2019
Polacy często kwalifikują się do uzyskania miana statusu pendler. Przysługuje on pracownikom zagranicznym, którzy przebywają w Norwegii i jednocześnie systematycznie dojeżdżają do swojego miejsca w ojczyźnie. Status taki można uzyskać, o ile spełnia się jedno z dwóch poniższych kryteriów:
- Pracownik wykonuje czynności zawodowe w Norwegii, jednak jego właściwe miejsce zamieszkania znajduje się na terenie jednego z krajów członkowskich EOG. Warunkiem koniecznym jest wykonywanie regularnych podróży.
- Pracownik zatrudniony jest w Norwegii, jednak jego centrum życia rodzinnego znajduje się w innym kraju EOG. Wystarczy, że osoba taka przedłoży akt ślubu lub akt urodzenia dziecka wraz z dokumentami poświadczającymi fakt wspólnego adresu zamieszkania.
Warto wspomnieć, że pracownik taki ma możliwość odliczenia kosztów za wynajem mieszkania oraz prąd. Pod warunkiem jednak, że jego pobyt w Norwegii trwa krócej, niż 24 miesiące. Po upływie tego czasu traci przywilej stosowania tego typu odpisów. Okres naliczania zmienia się jednak, jeżeli pracownik zdecyduje się na zmianę komuny.
Odpis standardowy 10%
Jedną z najprostszych dotychczas ulg był odpis standardowy 10%. Uprawniał on do odliczenia dziesięciu procent uzyskanych przychodów za ostatni rok podatkowy, nie mógł wynosić jednak więcej, niż 40 tys. NOK. Niestety – rok 2018 jest ostatnim, w którym pracownik zagraniczny będzie mógł skorzystać z tego rozwiązania. Zaletą rozwiązania jest fakt, że stosowana jest jedna ulga bez konieczności składania dodatkowych dokumentów. Do wad natomiast należy zaliczyć brak możliwość stosowania innych odpisów, takich jak chociaż z tytułu zapłaconych odsetek od kredytów.
Kildeskatt – nowy sposób rozliczenia
Co będzie można odliczyć od podatku w Norwegii w 2019 roku w miejsce odpisu standardowego? Osoby, które nie chcą martwić się wypełnianiem formularzy, dostarczaniem dokumentów i innymi formalnościami od 1. stycznia bieżącego roku mogą skorzystać z kildeskatt. Stosując to rozwiązanie przyjmuje się, że cały przychód objęty jest 25-procentową stawką podatku dochodowego i nie uwzględniane są żadne odpisy. Ten sposób rozliczenia przysługuje jednak tym osobom, które spełniają następujące kryteria:
- łączne wynagrodzenie pracownika, z uwzględnieniem wszystkich bonusów i dodatków, nie przekracza 617 500 NOK w 2019 roku,
- pracownik nie może być rezydentem podatkowym w Norwegii. Oznacza to w praktyce, że jego pobyt w Królestwie musi być krótszy, niż 183 dni w ciągu roku. Wyjątkiem od tej reguły jest tylko i wyłącznie pierwszy rok, w którym dana osoba uzyskała status rezydenta podatkowego.
Co można odliczyć od podatku w Norwegii w 2019 roku?
Pracownicy zagraniczni, którzy nie są uprawnieni do statusu pendler ani do ulgi podstawowej 10% (a w przyszłości również i kildeskatt), w rozliczeniu podatkowym mogą uwzględnić inne odliczenia. Zwłaszcza następujące:
- ulga rodzicielska (25 tys. NOK na pierwsze dziecko, 15 tys. NOK na drugie itp.),
- ulga dla samotnych rodziców, którzy pobierają rozszerzony zasiłek na dzieci (nie więcej, niż 51 804 NOK w 2018 roku),
- wpłaty na indywidualny fundusz emerytalny,
- odsetki od kredytów w Polsce oraz w Norwegii,
- datki na organizacje charytatywne,
- składkę z tytułu BSU,
- kwota wolna od podatku,
- koszty uzyskania przychodu,
- wpłatę do publicznej kasy emerytalnej lub prywatnej kasy emerytalnej – o ile istnieje uzasadnienie odliczenia tej wpłaty,
Warto zapamiętać, że pełne odpisy pracownik otrzyma wyłącznie w przypadku, gdy przebywa na terenie Norwegii przez cały rok. Jeżeli jednak jego pobyt nie trwa 12-stu miesięcy, to przysługujące ulgi zostaną zredukowane proporcjonalnie do faktycznej długości pozostawania na terytorium Królestwa. Przy czym uwzględnia się wyłącznie pełne miesiące, tj. 12/12, 4/12, 6/12 itp.